Gouden inzichtje #6 | NL

Thuiswerken.
Een jaar geleden begon ik vol goede voornemens en energie. Dacht ik nog dat Corona behalve narigheid, ons ook iets goeds zou brengen. Ons zou dwingen om het nou eindelijk eens heel anders te doen.
Effectiever. Beter. Mooier. Schoner. Minder stress. Geen files. Betere werk- / privé- balans. 
Hardlopen en online yoga. David Attenborough ipv Homeland. Veel water en gemberthee.
Verse salade bij de lunch. Biologische boodschappen op de markt. Tijd nemen om te koken. 
En één verantwoord glas wijn bij het eten. (Oké, eerlijk is eerlijk, ik denk dat ik dit nog geen twee weken heb volgehouden).

 Ondertussen zijn we een jaar verder en sta ik anders in de wedstrijd. Ik zie nog steeds voordelen in thuiswerken, maar ik mis het kantoorleven ook wel. Natuurlijk, mis ik mijn collega’s om me heen, de ‘of-the-record’ praatjes, de informatie die je opvangt als je door de gangen loopt en het ‘gewoon’ met elkaar aan tafel zitten, het sparren zonder te hoeven plannen. 

Maar ik mis ook dingen waarvan ik dat nooit had gedacht. De koffie- en thee pantry bijvoorbeeld, omdat het loopje er naartoe zo’n goed excuus is om dat ingewikkelde telefoontje nog heel even uit te stellen. Het ritje van en naar huis, omdat het zo’n goed moment is om een podcast te beluisteren. Een lunch die voor je klaar staat, zodat je er zelf niet over na hoeft te denken. De muziek van collega’s, omdat ik mijn eigen muziek onderhand wel ken. En dus ook het standaard ‘môgge’ van de conciërge, inclusief het obligate praatje over het weer.